i'm not there

• turkiyede gosterime girmesinden aylar once, yakin bir arkadasimla gecenin bir yarisinda izlemistim bu filmi. sevdigim insanlar hakkinda her seyi ezberleme sendromuna yakalandigim icin, dylanin hayatini cok farkli bir sekilde ele alan bu filmi bir sure sonra anlamayi basarmistim. filmdeki hic bir ayrintiyi kacirmadan izleyenler bile kabul edecektir ki, orumcek agi gibi bir plota sahip, izleyeni zorlayan bir filmdir. zor oldugu kadar farkli bir filmdir, ozellikle biyografik filmlerde bir donum noktasidir. ukala olmak istemiyorum ama, sadece bob dylan i gercekten taniyanlarin bu filmden zevk aldigini dusunuyorum. cate blanchett, jude quinn ile benim de filmdeki favori bob dylan karakterim oldu, konusmasi ve ses tonundan feminen el hareketlerine kadar hayallerimdeki bob'u canlandirdi. ozellikle beatles uyeleriyle ziplayarak dans ettigi sahnede buruk buruk guldurdu. arthur rimbaud nun kullanilmasi ve ballad of a thin manin calindigi sahne beni en cok etkileyen detaylar oldu. bu kadar buyuk bir adama, bu kadar buyuk bir film yakisirdi.