gittin gideli bebek

• tee hbr dergisindeki kabız kuğu zamanlarından kalma bir köşe.. ilk olarak kabız kuğu köşesinde, sonra da kitabında görülmüştür. ama orada çizilmiş olanı şimdi şairini hatırlayamadığım bir şiirin üzerine çizilmiş hayli tribal bir versiyonu idi.. bugün çizdiği köşede amaç minimalist çizgiler kullanmak.. alışınca bağımlılık yapıyor, severek takip ediyor, devamını diliyoruz..
  
  edit: buldum kitabı, bu köşe ilk defa şair peter poulsen'in "bırakıp gidersen beni" isimli şiirine uyarlanmış.. şiirin kısaltılmamış hali:
  
  bırakıp gidersen beni deli olurum
  dama çıkar kurşun sıkarım yoldan geçenlere,
  bırakıp gidersen beni jimi hendrix`in plağını pikaba koyar
  hep aynı parçayı çalarım ölünceye kadar
  bırakıp gidersen beni on kasa viski getirtip kafayı çeker
  evin girişine dikilir nara atarım
  bırakıp gidersen beni tutar çocukluğunda oynadığın bebeği
  kılım kıpırdamadan elektrik süpürgesinin
  kordonuyla boğarım
  bırakıp gidersen beni abdal olur da
  bozkırda kral lear gibi durmadan konuşurum
  bırakıp gidersen beni analar kurumu`na haber gönderir
  tez elden kısırlaştırılmak isterim
  bırakıp gidersen beni buzluğu en soğuğa ayarlayıp içine
  girer uzanır uyku bastırsın diye beklerim
  bırakıp gidersen beni rehberde adı olan herkese telefon
  eder her seferinde deli gibi gülmeye başlarım
  bırakıp gidersen beni bütün giysilerini dolaptan alır
  odanın ortasında ateşe veririm
  bırakıp gidersen beni şişedeki yoğun nişadır eriğini
  bir dikişte içer bitiririm
  bırakıp gidersen beni aynanın önüne geçer
  usturayla suratımı paramparça ederim
  bırakıp gidersen beni oturup gözlerimi duvara diker
  öylece beklerim geri dönmeni ..