zonguldak denince akla gelenler

• bir sürü şey yazıp sildim. sol framede memleketimi görünce heyecanlandım tabii, olur o kadar. 18 yılımın geçtiği şehirdir kendisi. ama adı geçince en çok lise hayatımı, yani zaal'ı hatırlıyorum. ben hayatımın en güzel dönemini bu şehirde, zaal'da okurken yaşadım sanırım. bana bir tanesiyle 14. yılımıza girdiğimiz çok güzel arkadaşlar verdi. o meşhur bayırları ve merdivenleri beraber arşınladık her gün. çok yakın yerlerde yaşadığımız için canımız her istediğinde buluşurduk. hem okulda hem evde hem dışarıda, sürekli birlikteydik. 2017'de mezun olunca hepimiz farklı yerlere dağıldık ama hiç ayrılmadık. birlikte çok farklı şehirlerde çok tatlı anılar biriktirdik, biriktiriyoruz. ama bütün o şehirler bir yana, zonguldak bizim için yıllar sonra gitsek bile birbirimizi bulacağımızdan emin olduğumuz bir buluşma noktası gibi kaldı. benim artık orada kendime ait bir evim yok. yine de gittiğimde kapısını çalabildiğim, "ben açım, yemekte ne var?" diyebildiğim bir ailem var mesela. hep de var olsunlar, ömürleri uzun olsun :') böyle de güzel insanların yaşadığı güzel bir şehir işte...