zidane un portrait du xxie siecle

• zidane nin yalnizliginin anlatildigi film.
  
  bu cagin en iyi futbolcularindan birinin oyununu degil, sadece kendisini izliyorsunuz; bu acidan, film bittiginde -eger kendinizi kaptirabildiyseniz- garip bir rahatsizlik duymaniz olagan. aslinda hic de gozlemlemeye hakkiniz olmayan bir takim ozel durumlari izlediginiz hissine kapilabilirsiniz. zidane yakindan baktiginizda gozlemlediginiz o tekil anlarda kendisinden ve o an ne yapiyorsa o isten baska herhangi bir insanla veya durumla baglantili gorunmuyor. cok az mimik, isaret, unlem, kelime kullaniyor ve neredeyse hic cumle kurmuyor mac boyunca. icinde bulundugu duruma tumuyle aykiri oldugunu seziyorsunuz. sizi rahatsiz edecek olan tam da bu aykirilik. sergiledigi karizma bundan kaynaklaniyor kanimca; yakisikli, sogukkanli vs. olusuyla baglantili degil. cunku o karizma surekli farkina vardiginiz tikleriyle, terlemesiyle, tukurmesiyle vs. yerle bir olup giden bir karizma degil. insani hic de rahatsiz etmiyor butun bunlar. dahasi ilerleyen dakikalarda fiziksel yorgunlukla gelen beklenmedik hareketleri ve filmin surpriz sayilabilecek iki sahnesi bile rahatsizlik vermiyor aslinda zidane dair. uzaktan bakarken mac icinde farkina varma imkaniniz olmayan yalnizligini ve aykiriligini izlemeniz gormemeniz gerekeni gordugunuzu hissettiriyor. tabii ki kurgunun da katkilariyla boyle asiri bir portre yorumu cikmis olabilir.
  sonuc olarak zidane in sahadaki yalnizligi, sizin de yasamdaki yalnizliginizi getirip koyuyor onunuze.
  basarili filmdir; izleyin derim.
  
  yalnizca devre arasi gereksiz olmus kanimca.