lal hayal

• bugün bursa'da izleme fırsatı bulduğumuz, songül öden'in performansıyla hayran bıraktığı oyun. kadın sorunu geniş bir yelpazede ele alınmış, toplumun çok farklı katmanlarının bu soruna hazırladığı zemin güzel betimlenmiş. eğitimli, eğitimsiz farketmeksizin toplumun her kesiminde varolan, her biri "annesinin aslan oğlu" olan errrkekler tarafından katledilen, yok sayılan kadınların hikayesi.
  
  ancak bunun ötesinde bir iki kelam da izleyici ve organizasyon şirketi için söylemem lazım. normalde tiyatro izleyicisinin entelektüel olduğu, nerede nasıl davranması gerektiğini bilen insanlardan oluştuğunu farz ederiz. genelde de öyledir. ancak ben ilk defa bu kadar şuursuz bir izleyici kitlesi gördüm. telefonunun sesini açık tutanlar, alarmını kuranlar, oyunu kameraya çekmeye çalışanlar, sosyal medyasını kontrol edenler... götünüze sokun çocuğum o telefonları lütfen.
  
  organizasyon şirketi de ayrı rezil. bilet yerlerinde zaten hata var. oyun başladığında bile sağda solda insanları yerlerine oturtmaya çalışıyorlar. hele ki oyunun sonunda ellerinde telefonla iki görevli merdivenlerden iniyordu ki, dikkatimi dağıtmalarından dolayı oyunun son sahnesine odaklanamadım. rezalet bir organizasyondu. bu işleri bıraksınlar.