antisthenes

• antisthenes’in yaşadığı zaman ile bizim yaşıyor olduğumuz zaman dahilinde değişmeyen ve devamlı süregelen kapital düzenin esiri olan topluluğa bu esareti işaret edebilmek adına düşüncelerini yoğunlaştırarak, insanların kendi değer yargılarının boyunduruğu altına girmelerini eleştirme yolunu seçmiş ve bunun insanın özgülüğünü kısıtlayıcı olduğunu söylemiştir.
  
  şahsen bu fikri zaman, zaman benimsediğimi söyleyebilirim, toplumsal ahlaki kuralların herkesi bağlaması gerektiğini düşünen insan yığınlarının bu düşünceden alınan destek ile toplumsal şartlanmalara gidebileceğini ve tabu dahi olabilecek kurallar bütünleri inşa edebilecekleri aşikardır.
  
  bu sebepten dolayı, insanın kendisini tamamen bağımsız hissedebilmesi için, içinde bulunduğu devinimi görebilmesi ve düzenin, kuralın, toplumsal şartlanmaların sabit değil her zaman gelişime açık halde olması gerektiğini düşünerek bütün bir toplumu karşısına almayı göze alabilme cesaretine sahip olmanın kabul edilmesi gereken bir olgu olduğudur.
  
  bağımsızlığın tam olarak an ile bütünleşmek olduğunun kavranması insanın kendi benliğinin kendisine yetebileceği yetisini kavrayabilmesi ve madde esaretinin kendi düşündüklerinin yığılmasından ibaret olduğunu fark etmesi özgürlüğü atılan bir adımdır sadece.
  
  özgürlük yoktur.
  
  tam özgürlük için her şeyden vazgeçebilmenin bir erdem olduğu aşikardır.
  
  bu bağlamda olan ve sahip olunan ‘‘her şey’’ eleştirilmelidir, ve bu eleştiri süreklilik kazanabilmelidir.
  
  antisthenes ile v for vendetta adlı film karektirini çok ilişkilenriyorum ve düşüyorum.
  
  "bu maskenin altındaki et ve kemiklerden oluşan yüz, benim benliğime ait değil."
  
  v bu sözü ile insanın esiri olduklarının farkına varabilmesine atıfta bulunarak kendisinin öz benliğinin bile özgür ve bağımsız olmadığını dile getirir.
  
  "bu maskenin altında etten fazlası var. bu maskenin altında bir fikir var, ve fikirler kurşungeçirmezdir!"
  
  burada ise yukarıdaki sözün açılımını yapar. benim bir benliğim dahi yok ben arzuladığım tam bağımsız özgürlüğü özlemekten ibaretim. ve bu istek "varoluş’’ un olduğu yerde özgürlüğe duyulan idea’nın yok olmayacağı anlamına gelir.