küba

• insan olmanın onurunun en güzel biçimde yaşandığı, tuhaf bir şekilde şefkat duyduğum güzellikler ülkesi. bu ülkenin eğitim felsefesini aşağıda okuyacağınız uzun diyalog çok iyi açıklar:
  yer: kübadaki herhangi bir mahalle okulu.bina dışarıdan dökülmektedir,ancak tüm çocukların üstü başı pırıl pırıldır.
  ç:çetin,kendisi eski sosyalistlerden, darbe döneminde ingiltereye iltica etmiş, daha sonra ispanyada yaşamış, ispanyolca bilir, canayakın bir adamdır.
  ö: öğrenci, taş çatlasa 8 yaşında, gözleri felfeci okuyan velet.
  kübaya gidilmiştir, herkes kendi bütçesine göre kırtasiye araç-gereçleri almış, öğrencilere yardım amacıyla dağıtmaktadırlar. o kadar küçük çocuk,biri bile atlamaz bana da bana da diye sabırla tek kelime etmeden yalnızca grasias diyerek beklerler, çetin bir tane öğrenciye dağıtmayı unutur, o yaştaki çocuk çıtını çıkarmaz,sıra arkadaşı söyler "pardon,arkadaşıma vermeyi unuttunuz."bunun üzerine mahcup olan çetin çocuğa eşyasını verir ve:
  ç: hmm,bu sınıfta hanginizin matematiği iyi?
  ö:-oldukça şaşırarak- bizim hepimizin matematiği iyidir.
  ç:-dumur- peki hanginizin ispanyolcası en iyi, hanginiz daha iyi konuşur?
  ö:-yüzünde tekrar aynı ifadeyle- biz hepimiz çok iyi konuşuruz!
  ç:-tekrar dumur-
  ö: sen nereden geliyorsun?
  ç: united kingdom(birleşik krallık)
  ö: sen sosyalist misin?
  ç: evet?
  ö: ama gerçek bir sosyalist olamazsın, öyle olsan ülken için birleşik krallık demezdin!