the cell

• senaryosunda ve bir takım oyunculuklarda eksikler olmasına rağmen güncel sanattan beslenerek sinema ve çağdaş sanat arasında bağ kurabilmiş bir filmdir, yönetmenini vizyonu yüzünden takdir etmek gerek, özellikle hollywood gibi referans konusunda hep fazla gerikafalı ve cogu zaman demode bir anlayıs benimseyen bir endüstride, çağdaşı sanat eserlerine ve sanatçılara referans verebilen fazla film yoktur ortalarda.
  
  ama filmin ritminde kesinlikle bir sorun var bazı şeyler çok ortada keşke daha iyi nüfuz edilebilseymiş katilin zihnine ayrıca jennifer lopezin canlandırdığı karakterin anaç tavırlarının motivasyonu çok klişe ve iyi açıklanmıyor.
  
  yine de tarsem singh denen herif sonraki filminde çıtayı en az on metre yükseltebilmeyi başarmış üstelik görsel vizyonunu koruyarak bakınız efenim: the fall