the constant gardener

• içinde olduğumuzdan daha acımasız bir kast sisteminde, dünya kocaman bir yer ya, dünyanın uzaklarında olanlarla ilgili. umrumuzda olmayanları yine dertsiz başımıza dert edecek değiliz tabi. teğet geçer bunlar bizi.
  
  doğruyu söylemem gerekirse, bu tip filmlerden benim beklentim yarım saat kadar çok sıkılıp sonra alışmaktır. lakin kendini izletmek gibi acayip halleri var bu filmin, senaryo oscar almayı hak etmiş, iyi bir yönetmenin elinde iyice güzelleşmiş. uyarlamalarla bir sorunum var, yine de filmin giriş, gelişme ve sonuç bölümleriyle ilerlemesini ve runaway jury'yi anımsatan finalini yadırgamıyorum aslında. fakat film okutulmamalı izleyiciye, eskiz defterini roman diye satmak gibi bir şey.
  
  oyuncu seçiminde de çok başarılı olunmuş, onca filmini izlediğim rachel weisz beni buradaki karakterin de kendisi olduğuna inandırabildiğine göre, rahatlıkla mükemmel bir performans sergilediğini iddia edebilirim. ben ömrümde böyle birini tanımadım ama evrenin bir köşesinde bulunması mümkün geldi. ayrıca ralph fiennes'in donuk karakteri de yeterince donuktu. dikkat çekici olmaması lazımken rol çalmaması ne güzel, ne etik.