harry potter

• ortaokuldayım. tabi hepimiz gibi harry potter benim için de muazzam, içine girince huzur bulduğum bir ortam. girince çıkmak istemiyorum.
  3. kitabın sonlarındayım, kış zamanı diye hatırlıyorum yanlış olmasın. ertesi gün sanıyorum tarih gibi ezber bir dersin sınavı var. en kötü olduğum konular. matematik olsa sınava çalışmam bile direkt giriyorum, ama ezber olunca son gün çalışmam gerekiyor hep unutuyorum çünkü yoksa. zaten en sevmediğim ders.
  
  kitap bitti. hayır öyle sinir bozucu bir durum ki, zaten o dünyadan çıktığın gibi, bir der en sevmediğin dersin sınavına çalışmak zorundasın. üzgün üzgün duruyorum orda. annem geldi işte dedi ne oldu falan, ya anne dedim çok heyecanlı yerde kaldı^*,
  şimdi dördüncü kitap da olsaydı keşke, direkt devam etseydim ne çok isterdim falan.
  
  canım annem kitaplarını sevdiğimi bildiği için 3. kitabı alırken hazır çıkmış diye 4. yü de almış meğer. ama sınavım var diye vermemiş. sonra benim bu halimi görünce dayanamadı çıkardı verdi. zaten çalışkan bir öğrenciydim, tarih sınavını da hallederim diye düşündü herhalde^* hallettik ertesi gün okulda çalışmacayla falan.
  
  ama o mutluluğu hiç unutmuyorum. kitabın bitmesiyle çıkmak zorunda kaldığım dünyaya o kadar çok geri dönmek istedim ki o an, annem sağolsun dönüverdim. bir de "magic" yok derler, var işte. sihirleri ama genelde anneler yaratır.
  gerçi hayatta sanırım sınırlı sayıdaki dilek haklarımdan biri burada gitti. ama değdi be.