5 entry daha
  • 2006'da interrail esnasinda roma'ya vardigimizda, kamp yerlerine gitmek icin kamp otobuslerinin kalkacagi yere gittik sabahin korunde, vatikan yakinlarinda bir yerdi. saat itibariyle sokaklar bombosken, artik izledigim hangi filmden bilmiyorum fakat adeta "ben bu sokaklardan daha once gectim??" dusuncesiyle dolup tasiyordum ki bu kelime kafamda cinladi, dejavu?. fellini filmlerinden olamazdi, roma'yi o zamanlar izlememistim ve 8bucuk filminden de dogruya dogru cok cok cok bi sey anlamamistim. vatikan'a o kadar yakin oldugumuzun farkinda olmadigim icin aklima amerikan filmlerinden olabilecegi de gelmiyordu. ve ben orada yasamisligimin olduguna daha rahat inanabiliyordum. ne guzel bi sabahti, ve ne huzunluydu ki orda ne yasadigimi bilemeden/hatirlamadan, sadece bi zamanlar orada bi seyler yasadigimi dusunuyordum ve yakinda oradan ayrilacagim gerceginin farkindaydim.

    sonra, kamp otobusleri geldi, bindik, yolun ortasinda bi zaman radyoda beyonce ablamizin bu parcasi calmaya basladi. gunlerdir bilmedigim alfabeler ve dillerin arasinda yolumuzu bulmaya calisirken, hem anladigim bir dilde, hem de bildigim bir sarkiyi duymak beni pek mesud etmisti. o zaman bi yarim saat onceki deneyimim uzerine bu sarkinin calmasini herhangi bi seye yormamistim, dogrusu, simdi de yoramiyorum.

    o gunden sonra bu sarkiyi pek dinlememis olacagim ki az once vinempte denk gelince bu bu hatiralar depresti, yazdim.

    not: su entriyi tam tamina 25'i doldurdugum dakika yazmis/yollamis olmam da baska guzel olmus.
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap