belediye otobüsü

• bir hayalim var belediye otobüsleriyle ilgili. henüz ulaşamadığım, gerçekleştiremediğim bir hayal bu sadece.
  
  şöyle ki; bir gün yine sabahın en tıklım saatinde ön kapıdan zorlukla bindiğim otobüste 'arkadaşım otobüsün arkası da aynı yere gidiyo' felsefesiyle montumun içine sakladığım pompalı tüfekle birlikte sağlı sollu arkaya yanaşıyorum. tam ortaya geldiğimde çıkarıyorum pompalıyı. yüksek perdeden 'inin ulan durakta. boşaltın otobüsü' diye bağırıyorum sürekli öksüren, aksıran, pis pis kokan yolculara. herkes bi telaş durakta atlıyo aşşaa. ben sakin adımlarla şoförün yanına gidiyorum. tüfeği dayıyorum dayının kafasına ve ''çapa'ya sür. dersim başlamak üzere. acele et'' diyorum. sonra kulaklığımı takıp, cam kenarı bir yere oturuyorum. kitabımı çıkarıp okuyorum keyifle.
  
  bir otobüs var düşümde, tam tüfekle boşaltacakken uyandırıldığım.