iletişim çağı

• iletişim çağı öyle bir şey ki aslında eskiye göre daha fazla iletişim imkanı, iletişim enstrümanı, ekipmanı olmasına rağmen iletişimi engelleyen bir şey.
  geçenlerde cep telefonundan arkadaşı aradım. mail adresime toplantıdayım diye e-mail geldi. iyi o vakit deyip sms’le fax çektim. sonra bir baktım cama bir şey çarpıyor. güvercin sandım, meğerse e-güvercinmiş. metal kanatları var, cama çarpıyor. toplantıdayım. toplantı dayın mı? diye messenger'dan offline mesaj atacaktım saçma olur diye vaz geçtim. neredesin sorusuna halamlardayım diye cevap veren insanlar var.
  halamlardayım ifadesi anlamsız değil mi? halan nasıl dayın olur? halanın taşakları olsa dayın olurdu gibi. halamlar dayımsa dayımlar da halandır o zaman. bir de insanın halasının taşakları olsaydı gerçekten amcası mı olurdu? yoksa sadece travestiliğe öykünen bir halamız mı olurdu? bu kadar kolay mı bu işler bibi?
  
  bir de kimin taşaklarından söz ediyoruz burada? mesela kasaptan elinde bir avuç koç yumurtasıyla dönen bir yenge, amcam mıdır benim, zira taşakları var onun da? bence bu kadar kolay olmamalı akrabalık statüsünün değişmesi. amca baba yarısıdır deniyor. o zaman tek taşaklı bir yengem olsaydı (ki bildiğim kadarıyla yok) buna çeyrek baba mı diyecektik? hayırlı olsun yenge deyip çeyrek altın mı takacaktık? bir de şu var, ninemin yumurtaları olsaydı dedem omlet yapardı. bir kere ataerkil aile sisteminde yemek pişirme işi erkeğe düşmez. düşmemeli. o yüzden bence iletişim çağında artık deyimlerin daha çağdaş versiyonlarını kullanmalıyız. örneğin, ninemin taşakları olsaydı hermafrodit olurdu veya halamın taşakları olsaydı travesti olurdu. iletişim çağı böyle bir şey.