snijeg

• "allahimanet" hayatların filmi... filmi başından sonuna ilahi bir gözün aracılığıyla izliyoruz aslında. bunu genellikle tepeden yüksek açıyla dolaşan kamera hareketlerinden de hissedebiliyoruz. hele abdest sahnesi tam bir şaheser... fazlasıyla estetik. her abdest sahnesinin ardında himzo polovina'nın sesinden, şantiç'in emina'sını duyar gibi oluyoruz. hiçbir şeye yenilmeyen, kalbindeki nefreti sökercesine çeşmeyi açan güçlü bir boşnak kadınının suyla buluşma şöleni sanki. kulağımıza ısrarla çalınan "has boşnakça" filmin süsü... belirtmekte yarar var; film bir gişe filmi değil. kadın naifliğiyle politikaya atılmış, estetik ve sinematografik bir göz.