the ugly truth

• bir kere şu "sonu başından belliydi beni hiç şaşırtamadılar vah vah vah" saçmalığını bir kesin! "o kadar zekiyim ki romantik komedide david lynch bulmacaları bekliyorum" demek pek de zeka göstergesi değil sevgili kendini entel sanan yazarcık. romantik komedilerin bir formülü olduğunu hatta tüm holivudun formül üzerine döndüğünü sen daha doğmadan çözdüler yani yeni bir şey söylemiyorsun daha da gelip buraya "verdiğim üç kuruş paraya da acıyorum ömrümden ömür gitti" diye acıtasyon yapma.
  
  adı üstünde romantik komedi. filmin sonunu bilerek izliyoruz hepimiz önemli olan sonu gelene kadar ki süreçte neler olacağı. hatta sen bilmezsin, "çocukların neden tekrar tekrar aynı masalı dinlemek istemesi" üzerine yapılan araştırmalar gibi bu tekrar tekrar aynı filmi izlemek istememiz. insanların sürpriz değil rahatlık araması gülmek için filan falan... şimdi burada ders verir gibi anlatıp, senin gibi ahkam keser olmak istemiyorum.
  
  neyse bu filme bakarsak da kadın oyuncuyu daha önceden bilmiyordum, hiçbir fikrim yoktu hakkında. ama çok güzel uymuş rolüne, öyle ki film bittikten sonra başka birini canlandıramadım gözümde. filmdeki birkaç sahne beni resmen kahkaha krizine soktu! öyle böyle değil, tekrar tekrar başa sarıp o sahneleri üçer kez izledim! ve inanılmaz, etkisi değişmedi hiç tekrar tekrar güldüm (evet sen salak eleştirmen, bildiğimiz şeylere tekrar tekrar gülebiliyoruz ne acaip dimi? bir düşün bakalım)
  
  bayadır romantik komediden uzak kalmıştım muhtemelen arkadaşım vermese izlemezdim de bu filmi ama iyi ki izlemişim! ihtiyacım olan bir anda beni bu kadar güldürdüğü için de bu film için entry yazmak istedim, buradaki yorumları takmayıp izlerseniz yerlere yatarken bana teşekkür edersiniz komediyi takdir edebilen şeker şeyler sizi sizi...