umut yolunu bulur

• kanaatimce moğolların yeniden bir araya gelişinden sonra çıkardığı en iyi albümü.
  
  moğollar '94'te, bugüne kadar duyduğum belki de en iyi melodilerden birini barındıran ıssızlığın ortasında gibi bir parça olmasına, dört renk dört mevsimde moğolların en çok tanınan parçalarından biri olan bişey yapmalı gibi bir parça olmasına, bu albümlerde ve saymadığım 30. yıl ve yürüdük durmadanalbümlerinde de kimi çok hoş parçalar olmasına rağmen, bu dört albüm de bir albüm bütünlüğü oluşturmuyordu benim nazarımda. ayrıca arada sıkıcı ve zorlama parçalar da yok değildi.
  
  sevdiğim gruplar arasında sayabileceğim bir grup olmasına rağmen ilk kez bir albümünü çılgınlar gibi dinliyorum moğolların. umut yolunu bulur hem çok bütünlüklü, hem de tek tek bakıldığında sözleri yanında müzikal olarak da çok doyurucu parçalar barındıran bir albüm.
  
  emrah karacanın da yıllardır moğollar müziğine aşina biri olarak kulağımı tırmalamaması, sesinin batmaması oldukça sevindirici. üstelik nötr bir performanstan öte, basbaya oturmuş sesi moğollara.
  
  son olarak davulcu olarak utku ünalın da gruba katılması ve grubun serhat ersözle başlamış olan gençlik aşısı girişimi, daha çok uzun yıllar moğollar geleneğinin süreceğini müjdeliyor gibime geliyor.
  
  umut yolunu bulur, 2010'un türkiyesinin gerçekten çölleşmiş sanat ve müzik dünyasında, çölün ortasında açmış bir çiçek gibi. daha da önemlisi, aydın tavrı çölleşmişliğinde, önemli bir aydın tavrı ve duruşu. ihtiyacımız var!
  
  umut yolunu bulacak...