dazed and confused

• işbu filmi izlerken aklıma gelen ve hissettiğim şey italya'da erasmus öğrencisi olarak 1 sene boyunca yaşadıklarım oldu. her ne kadar 70lerin sonunda amerika'da geçse de, filmdeki gençlerin yaşadığı -bazı uç eylemleri çıkartırsak- benzer bir hayat avrupa gençleri tarafından hala yaşanmaktadır. ben de nah o sik kadar kasabada^* öğrenciydim. farkına vardığım şey, eğlenmek için hiç bir şeye ihtiyaç duymuyorduk. para bile çok gerekli değildi. şimdi düşünüyorum, döndüğümden beri ne değişti. biz eğlenemeyen bir toplumuz buna eminim. eğlenmek için çok ekstrem şeyler arıyoruz her zaman. eğlence hayatımızın bir parçası değil. bizim eğlence anlayışımız para saçmak, para harcamak, karı kız kaldırmak ile çok doğru orantılı. oysa kadın-erkek ilişkilerini bu kadar tabulaştırmasak ve doğallığına bıraksak belki böyle bir problem veya düşünce yapısı dahi olmayacak. kısaca biz hayatı kendimize zorlaştırmak için bir sürü saçma sapan yargı ve ön yargı tasarlamışız. oysa hayat biraz da bu^* dedirtiyor^* bu film. belki bowling topunu araba camına atmak değil ama basit şeylerle, basit bir şekilde eğlenmek.