izmir

• doğma büyüme bir izmirli olarak, bazen gereğinden fazla abartılan bir şehir olduğunu düşünüyorum. tüm bunlara da ya olan biteni yanlış yorumlamak, ya da duygusal davranmak sebep oluyor. halbuki hiç gerek yok.
  
  tamam, izmir gerçekten güzel bir şehirdir. rahat bir şehirdir. burada yaşam hem bir metropole oranla kolaydır, hem de bir çok taşra kentine göre daha esnektir. üstelik fiziki olarak da güzeldir izmir. bunların hepsine eyvallah. ama şöyle de bir durum var sanki izmirde - sadece son referandumdaki durum özelinde konuşmuyorum- birçok açıdan geçmişte yapılanların kaymağını yer izmir, hem de bir çok alanda. tüccarı da bunu yapar, reklamcısı da, akademisyeni de, kültür merkezi de, aydını da, siyasetçisi de... bir duygusalık halesi vardır tüm söylemlerin etrafında ve geçmişte yapılanlar yad edilir, ama üzerine çoğu zaman yeni bir taş koymaya üşenilir. atıldır izmirim, kafası rahattır. kabul edilsin ya da edilmesin, kim ne derse desin... bu sebepten ufak tefek de olsa kimi canlanmalar bizi heyecanlandırır.
  
  politik açıdansa en ilerici, aydınlık görünen, konuşan insanlar hep buradadır sanki günümüzde. hep öyle bir algı vardır ya. ama onun altında ayrımcılığın da bazen minik minik bazen de açık açık ortaya çıkan rengi görünüverir. açık görüşlüdür izmir; ama öteki saydığına değil, kendine...
  
  bu yüzden son derece garip karşılıyorum ekşi sözlükte ve facebook'ta "izmir cumhuriyeti", "izmir kurtarılmış bölge" şeklinde yorumlar yapanları. ki neredeyse izmirli tüm arkadaşlarımın benzer şeyleri yazdığını görüyorum.
  
  yıllar yılı şu başlık altında birçok yorum yapıldı. izmir'i kötülemek ayıp oldu, ama övmek de ayıp. rahat olalım, işte öyle bir şehir izmir.
  ama güzel izmir. sahil kasabam..
  
  ps: bu noktada belki değişen izmir'i anlamak adlı kitaba bir göz atmak faydalı olabilir.