you don't know jack

• genel olarak korku filmlerinde bile kendimi soyutlayabilirim. "ııyy, izleyemiciim" demem. her kanlı, kavgalı, ağır sahneyi içim parçalansa da izlerim. ve fakat al pacino, aah al pacino nasıl bir ustasın ki hayatımda ilk defa bir filmi tamamlayamadım. bir sahnesinden sonrasını ruhsal anlamda kaldıramayacağımı anladım ve kapadım filmi. sonra üzerine hiç konuşmadık.
  
  --- spoiler ---
  
  üzerinden zaman geçtikten sonra düşününce, ötenazi kişinin iradesiyle vereceği bir karar evet. fakat ana karakterin, "hastalarının" ötenazi hakkını sanki öbür tarafa göç etmekte bir dakika bile gecikilmemesi gereken bir işmiş gibi savunmasının nedenlerine hikayede çok belirtilmemiş olması, belki de filmi sert kılan yegane öğedir. konu geçmişte yaşanmış bir hikayeye, olaya bağlanmış olsaydı, bu sertliği mantığın yanında biraz ruhumuz ile de oturtabilirdik.
  
  --- spoiler ---