taking sides

• sanat ve politika birbirinden ayrılmalı midır”? sorusuna yanıt aranan düşündürücü sanat eseri. filmde daima müziği sanattan ayrı düşündüğü vurgulayan
  wilhelm furtwaenglerın amerikalı binbaşı harvey keitel tarafından sorgulanması işlenirken “faşist bir yönetimde sanatçı ülkeyi terk mi etmeli yoksa kalıp savaşmalı mı?” ve benzeri sorular da sorulmaktadır. film, dönemin tanınmış orkestra şefi wilhelm furtwaegler’in nazi döneminde ülkeyi terk etmek yerine almanya’da kalıp, iktidarla işbirliği yapmak ve nazi partisine üye olmakla suçlanması üzerine kurulmuş. amerikalı ve avrupalı insanın düşünme sistematiğinin farklılığı konusu da ironik biçimde işlenmiştir. almanyayı nazizimin zulmunden kurtaran ülkelerden biri olan amerika dünyaya nasıl bir alternatif sunmaktadır ya da sunacaktır?yarattıkları "materyalist" dünya ideal olan mıdır.?
  filmde bir de bir adet sovyet subayı ve amerikan subayı harvey keitel arasında alkollü bir ortamda geçen çok anlamlı bir konuşma vardır. bu konuşmadan şu anlaşılmaktadır: sovyet yetkililerin amacı faşist almanyanın en değerli sanatçılarının koleksiyonunu yapmak onları sovyetler birliğine götürüp bir müzelik eşya edasıyla sergilemektir. ayrıca amerika hazıra konmuştur. asıl kurtarıcı sovyetlerdir.
  özetle film kurtarıcıdan kurtulma teması üzerine kurulmuştur bile denebilir. ikinci dünya savaşı sonrasının çok farklı yönlerini derinlemesine incelemiştir film. içinde aşk bile vardır.
  sinematografik açıdan bakıldığında^*filmde kullanılan belgesel görüntüler, fotoğtaf kareleri anlatımı zenginleştirmiş. uzun konuşma sahneleri sıkıcılığa kaçmadan rahatça kotarılmış. oyuncu seçimi ve yönetimi enfes.
  bir de şöyle bilgi yazayım tam olsun:
  
  senaryo: ronald harwood / görüntü: lajos koltai / oyuncular: harvey keitel (binbaşı steve arnold), stellan skarsgard (w. furtwaengler), moritz bleibtreu (teğmen david wills), 2001 ingiltere - fransa - almanya - avusturya yapımı,
  101 dakika