anneanne ile diyaloglar

• "bi evlenin tencerede pişirip, kapağında yiyeceğim" dermiş anneannem çocuklarına..
  öyle bıkmış kalabalıktan, hep bi kalabalık içinde yaşamaktan.. habire ev işi yapıp o kalabalığın arkasını toplamaktan..
  
  evlenmiş, dedemin küçük erkek kardeşi gelmiş yanlarına, okumaya..
  o liseyi bitirene kadar 2 çocukları olmuş..
  sonra dedemin yiğeni gelmiş.. o da bitirmiş okulu, doktor olmuş, balıkesir'e yerleşmiş..
  bu sırada çocuk sayısı 5e çıkmış..
  
  akraba ziyaretleri hiç bitmemiş.. hep dolu bi evin içinde kendine ait sessiz bir köşe bile bulamadan geçmiş günleri..
  
  çocuklar sırayla evlenirken, ilk evlenenlerin çocukları olmuş..
  çalışan kızlarının gelinlerinin bebelerini el kapılarında bırakmamış tabii ki annanem..
  ev bu sefer de torunlarla dolmuş..
  
  büyüyüp giden torunların bile kapısını kapatıp çıkamadığı bi garip yuva olmuş evleri..
  5 yaşında toruna gündüz bakılırken, gece de annane-dede evinin rahatlığını evinde bulamayan üniversiteli torunları ağırlar olmuş..
  
  tüm torunlar geçince bu sıcak evden, yani tam da "tencerede pişirip kapağında yemek" vakti geldiğinde, garip bi huzursuzluk çökmüş bu sefer de anneannemin üstüne.. kimse gitmesin ister olmuş.. ev hep kalabalık hep neşeli olsun ister olmuş.. yalnızlık isteği yaşlılık gerçeğiyle ters orantılıymış meğer..
  
  torunların çocuklarını büyütmeye niyetlenmiş ama küçücük çocuğun konuştuğu dili bile anlayamamış bu kez.. hem kendi kızları emekli olmuş, onların evi anneanne-dede evi olmuş..
  
  anneannem ölümden yalnızlıktan, çok korkar olmuş..
  eve gelen torunları, göz yaşlarıyla karşılar, göz yaşlarıyla uğurlar olmuş..
  
  tam bunlar olurken, alt katlarına bi kız taşınmış..
  öğrenci hem de.. ailesinden uzakta..
  şimdi her gördüklerinde, zorla yemeğe çağırılan, evde ne pişse bi tabağa konulup ona da yollanan, okuldan dönüşü pencerede beklenen yeni torunları olmuş bu kız..
  
  eve her gelene anlatıyorlar onu..
  
  "odtü'de musiki okuyor" diyor anneannem, "sesi güzel besbelli"..
  dedem her gördüğünde bi makam soruyor kızcağıza..
  
  yeni kuzenim de sanki biliyormuş da unutmuş gibi cevaplıyor..
  "rast mı? biz onu daha görmedik" diyor, "hicazkar mı? onu geçen sene gördük, unuttum" diyor.
  "ben odtü'de fizik okuyorum, müzik değil" diyemiyor..