biutiful

• --- spoiler ---
  
  eldeki malzemeler;
  
  multiple metastaz prostat kanseri, insandan cantaya geniş bir yelpazede kacakcılık organizasyonu ile ugrasan psişik bir baba,
  
  manik depresif, içinde dur diyemediği bir fahişe barındıran, muhtemelen alkolik bir anne,
  
  babasının mezarını satıp da parayı vurma planları yapan,yengesine bile göz koyabilen,yine kacakcılıkla gecinen, her hareketi,jesti,mimigi ile puştun önde gideniyim diye bagıran bir abi,
  
  hemşerisini gözünü kırpmadan kaçak işçi statüsünde çalıştıran,işçilerin yaşadığı bodruma bir tüp bile almayan,sevgilisinin güdümünden cıkamayan gay bir uzakdoğulu patron,
  
  bu patronun aç gözlü sevgilisi,
  
  bu ortamda büyümeye çalışan çocuklar,
  
  olunca takdir edersiniz ki,vur patlasın çal oynasın bir film çıkmasını beklemiyoruz.
  
  ama innaritu abimiz de bu malzemeyi öyle bir harmanlamış,ortamı öyle bir karartmış,barselona'ya öyle bir renk vermiş ki,filmi izlerken ve elbette sonrasında dayak yemişten betere dönüyoruz.
  
  oyle ki film boyu sürekli dertler sıkıntılarla bogusan uxbalîn, ölüme gitmenin de verdigi motivasyonla daha iyi bir insana donusme emareleri gosterdigi "ulen olup gidecez 2 sevap kazanalım" dedigi noktalarda bile, yapmaya calıstıgı güzellikler olayları daha büyük bir kaosa surukluyor.
  
  senegalli işportacıyı polisler yakaladıgında mudahele ediyor,gozaltına alınıyor.
  
  cinli isciler gece rahat uyusun diye tup alıyor,hepsi zehirleniyor.
  
  karısına bir şans daha vermeye kalkıyor,sevimli velet di mateo neredeyse evi yakıyor.
  
  hayatta dram var ama güzel seyler de var arkadas,iyilik yap iyilik bul kolaycılığına kaçmıyor innaritu film boyunca.
  
  kısaca film; 2 saat boyunca içimizdeki mutluluğu saniye saniye emiyor ve de "başladığı gibi bitiyor".
  
  --- spoiler ---