atilla aydınlı

• bildigini okuyan, dunya ahret umrunda olamayacaginiz adam. hoca. o an kafasi nasilsa oyle. denildigi gibi esti mi nasihat verir, esti mi bagirir gurler. ve isin kil yani, buna musamaha gosterilir. bir yerlesmislik, demirbaslik, koltukisitmislik var ya, tamam, yer-pozisyon garanti; kafana gore bagir cagir. universitenin o liberal havasi atilla'ya sokmez yani, atilla'yi gec, kazigini cakmis hicbir hocaya sokmez. (bkz: salim ciraci), (bkz: bilal tanatar), (bkz: tugrul hakioglu). (ha bu demek degil ki bu hocalarla konusamazsiniz. bilakis salim cok naziktir, beyefendidir mesela; tugrul komiktir, candir. fakkat, bu demektir ki, illa korumaniz gereken bir mesafeniz vardir, olmalidir.)
  
  sacmalik da burda baslar zaten: frekansi tutturmak gerekmis. alla alla! yahu ben nicin nabza gore serbet vermek durumunda olayim ki! "aoyy, hoca kirmizi baya bugun, iyisi mi yarin konusam su deney isini ben". bak bak, olaya bak. bir ogrenci, calisan, is ortagi bu halde kalmamali. boyun egdirilen bu hal ve hareketler kisinin kendi zamanindan yemekle kalmaz, randimani da dusurur, adamin sinirini de oynatir.
  
  bu mizac ile anca tr'de ekmek yeniyor zaten. piti piti liseden gelmis ogrenci kesimi -ki hepimiz biliyoruz surda orta ogretim hayatinin sindirmeciligini, 'bu sac ne len, ha!' deyip favori cekmeleri, joleli saca makasla dalindigini, tebesir atmalari, 'olm geri zekali misin, bu ne bicim soru?'lari, vs.-, iste buralardan gecerek gelmis halihazirda sinik ve tereddutlu gencecik cocuklarin artik rahat olabilecekleri, nihayet kendileri olacaklari, dahasi kendilerini bulacaklari (bulmalari gereken) universite ortaminda da yakalarini birakmiyor bu sindirmeci, hocabenimburdabenimborumoterci yaklasim/egilim. atilla aydinli da en guzel ornegidir efen'im bunun.
  
  frekansimi uyduracakmisim!..