babayı özlemek

• "o"nunla birlikte, "o"nun sayesinde, görüntülerini net olarak hatırlayamadığınız "o"nunla olan hatıralarla, "o"nun anlattığı masallarla dolu bir çocukluk geçirmişsinizdir. "o" sizin tek kahramanınızdır. fotoğraflarda anne ve babanın tam ortasında yer alan klasik evlat pozları yerine, daha çok "o"nun kucağında dansederken, eski bir arabayı birlikte yıkarken, kocaman ciklet balonları patlatırken çekilmiş fotoğraflar vardır elinizde. sonra birden, zamanını hiçbir zaman tam olarak hatırlayamadığınız bir anda, nedenini hiçbir zaman bulamayacağınız bir şekilde koparsınız. artık işten eve gelmesini dört gözle beklemez olursunuz. (o sırada okuldan hoşunuza giden o çocuğun sizi aramasını bekliyorsunuzdur muhtemelen.) artık özel ve ikili konuşmalardan olabildiğince kaçar olursunuz. eskiden çok sigara içtiği için surat asan siz, artık istediği zaman paket ve çakmak uzatır olursunuz. odanıza yatmaya giderken kocaman bir öpücük yerine, kuru bir "iyigeceler" yollarsınız. "o" hala sizin eski ve tek kahramanınızdır ama...belki siz büyümüşsünüzdür ve o yaşlanmıştır artık. ama siz eşşek kadar olsanız da, aynı duvarların içinde yaşasanız da, herşeyin eskisi gibi olmasını istersiniz. nitekim "o"nu özlersiniz.