the family man

• yıllardır bir köşede öylece bırakılmış bir dvd'nin içinde duran filmlerden biriydi benim için. dün gece ne izlesem ne izlesen diye düşünürken aklıma geliverdi bir an nasıl olduysa. sonrasında oturup izlemeye başladım. hava alanı sahnesiyle başlıyordu. içimde çok şey kırmış, her şeyi değiştirme gücüne sahip olan, çok kez sabahladığım, çok ayrılıklara şahit olduğum havaalanları... özellikle işin içinde eğitim, üniversite, uzak bir ülke ve aşk varsa çok anlamlılar. belki o iki kişiden biri için hiç önemli değil ancak diğeri için çok önemli olan mekan. her neyse o ayrılma sahnesinden sonra filmin nasıl olacağını tahmin etmemek mümkün değil. 10 ay insanları ayrı uçlara atarken 13 sene mi atmayacaktı. güç, ego değiştirecekti elbette her şeyi. filmde de öyle olmuştu. film, kendimize hep sorduğumuz ya böyle olmasaydı sorusunu duru bir şekilde cevaplayarak; aşkın, sevginin gücünü anlattı güzelce. evet film aslında diğer pek çok filmle benzer, klişelerle dolu ancak içerdiği mesaj güzel. bana kalırsa anı yakala fikri var içinde. bırak egonun, gücün peşini sevgiyi, anı yakala diyor adeta! aklıma şu dizeleri getirmiştir:
  "ne olmuş yani büyük adam olamadıksa?
  hayallerimizi satmadık ya."
  kısacası izlenmesi ve üzerinde düşünülmesi gereken bir filmdir.
  
  (bkz: rina)