panic in year zero

• adıyla müsemma bir film. 1962 yapımı. ray milland yönetmiş. baş rollerde yönetmenin yanı sıra, jean hagen, frankie avalon ve mary mitchel yer alıyor.
  
  nükleer kıyamet teması üzerine inşa edilmiş filmlerin iyilerinden. rahat, basit bir anlatımı var. kendi içinde tutarlı bir söyleme sahip. belki çok iddialı değil fakat ne diyeceğinin farkında olması, çok şey söylemeye çalışırken iddiasının altında kalan filmlere kıyasla bütünlüklü yapısını koruması filmin artılarından. basit güzeldir.
  
  bir nükleer faaliyet sonrası insanın var olma mücadelesinin nasıl şekillenebileceği sorusuna dört kişilik baldwin ailesinin yaşadıkları üzerinden cevap arıyor film. basit bir hafta sonu tatilinin her şeyin sıfırlandığı bir var oluş kavgası haline gelmesinin hikayesini anlatıyor.
  
  "bütün dinamiklerin bir anda değiştiği bir dünyada, insan olarak kalabilmek mümkün mü?" sorusu ciddi bir soru. filmin de buna bir cevabı var. dört kişilik öğüt-örnek bir amerikan ailesinin merkezde olduğu bir anlatıda bu soruya ne cevap verilebilirse o cevabı veriyor: dünyayı iyilik kurtaracak.
  
  benim filmle ilgili rahatsız olduğum tek nokta, yaşanan bütün kaosa rağmen baldwingillerin naif kalabilmeleri, değerlerine yönelik inançlarını asla yitirmemeleri. filmde siyah-beyaz ayrımının kesin hatlarla çizilmiş olması belki de kıyamet filmlerine meraklı izleyicilerin filmden uzak durmasına sebep olmuştur. yoksa panic in year zero, pek çok gözde filmden daha iyi kotarılmış bir film. arşivlik.