waking life

• "ben karınca olmak istemiyorum" diyen kızın olduğu metro sahnesinde zorlama olmayan bir eleştiri saklayan film. yıllar içinde yeterince aşina olduğumuzdan toplum ile sıkıntılı toplum parçalarının tiradlarına; kopukluğumuzu, iletişimsizliğimizi, insandan uzaklaşmışlığımızı metaforların içinde karakterlerin üzerinden kendi yüzümüze vurduk ve oturup tek başımıza izledik yine, o tek başına olmak istemeyenin dramını.
  
  aslında çelişki anlatıcının insan doğasını yanlış yorumlamasından değil, insanların doğasına uygun hareket etmemesinden kaynaklanıyor bir nevi. çünkü düşününce insandan daha fazla kendini bir diğerinden soyutlayan, sonra da otomatikleşmiş yalnızlığından diğer insanların kendini soyutlamasını sorumlu tutan başka bir varlık daha yok.
  
  velhasıl, waking life güzel film. algılarınızı dört açıp da izleyin.