necronomicon

• bu dünyada korku filmlerini parmaklarının arasından seyredenler vardır. seyrederken koltuklara tırmananlar vardır. seyrettikten sonra gölgelerden ve çıtırtılardan anlam çıkartıp uyuyanları uyandıranlar da vardır. "görüntü"nün etkileri fevkalade çoktur. ya "yazı"nın? koltuklara çıkılmasa da "gölge" ve "çıtırtı" hadisesi korku öyküleri okunurken de pekala yaşanmaktadır. nitekim, howard phillips lovecraft'ın "cthulhu"'nun çağrısı"ndaki (ithaki yayınları) "randolp carter'ın ifadesi" tam da bu türden bir korku öyküsü. bu dehşetengiz öyküyü, ilginç başka öyküler izliyor. lovecraft'ın cthulhu söyleni'ne ilişkin de iki öyküsü var derlemede.
  cthulhu söyleni'nin ne olduğunu anlatmadan lovencraft (1890-1937) hakkında bir iki söz etmek lazım. bir kere kesinlikle arızalı bir adam. nereden çıkarıyorum bunu? çevirmen dost körpe'nin önsözünden. hastalıklı, oğluna aşırı düşkün bir annenin gözetiminde büyümüş, önce kız çocuğu muamelesi görmüş, sonra da çok çirkin bir çocuk olduğu fikri aşılanmış kendisine. kadınlarla pek kayda değer ilişki yaşamamış. toplumdan kopukmuş. evine kapanıp kapanıp kitap okurmuş. 18. yüzyıla, astronomiye ve mitolojiye büyük ilgi duymuş. ha bu arada annesi de babası da akıl hastanesinde ölmüş. poe'nun gotik mirasını devralma çabası içindeymiş. koyu bir materyalist olmasına rağmen hep öte dünyaları yazmış. cthulhu söyleni'ni yaratmış. bu söylende iyi ve kötü tanrılar var. kötü olan yüce eskiler beklemedeler ve cthulhu mezhebi üyelerinin aracılığıyla insanların boyutuna geçmeyi planlıyorlar...
  lovecraft'ın hayal gücünün ürünü olan bu söylen, özellikle ölümünden sonra büyük ilgi görmüş. bir sürü insan dehşet verici tanrılara hizmeti amaçlayan cthulhu mezhebi'nin varlığına inanmış. lovecraft, necronomicon adlı bir büyü kitabından da bahsetmiş. insanlar buna da inanmış. neyin gerçek, neyin hayal ürünü olduğu, insanın neye inanıp, neye inanmayacağı şu hayattaki en belirsiz şeylerden biri galiba. ya da bana öyle geliyor.
  
  milliyet pazar / dilek girgin can