melekler dürüm evi

• ilk açıldığı zamandan bugüne beyoğluna her gidişimde kebaplarından yediğim dürümcü.
  istanbulda en uygun ve en iyilerden biridir. hatta bu iki katogori yanyana koyulduğunda net en iyisidir.
  
  "saygılar abim" diye oradan uğurlanmak, giderken size gülümsenmesi ayrı bir güzelliğidir.
  ön yargılı olan bir çok arkadaşım hastası olmuşlardır.
  
  batmanlı babam, "ben her yerde ciğer yemem diyip", bir adana yedikten sonra "elinize sağlık usta, bir dahakine ciğer yemeye gelicem." demiştir.
  hatta valideyi de götürmüştür oraya. kesinlikle özel bir yerdir, müptelaları için.
  
  ilk başlarda küçüktü, sonra büyüdü. bir ara hayal kahvesi yokken karşı duvar dibinde ferah ferah oturuyorduk efendim.
  şimdi 5 ağustos itibariyle masalar kalkmıştır. bu uygulamaya küfür etmemin en büyük ikinci nedeni olmuştur.
  birincisi ise protesto edenleri içeri almışlar, imza toplayan arkadaşların dediklerine göre.
  
  küçücük yerden sekiz çalışan (kardeşler dahil) ekmek yemeye kastırıyor.
  içleri kan ağlamasına karşın hala güler yüzlüler.
  beyoğlu anlamını hep yitiriyor. keşke beşiktaşa gelseler tüm dükkandaki kovanozlarla.