12 entry daha
  • --- spoiler ---

    viola davis'e en iyi yardımcı kadın oyuncu oscarını getirmesi muhtemel ırkçılık üzerine yapılmış en iyi filmlerden biri. siyahi hizmetçileriyle aynı tuvaleti paylaşmaya tiksinen, hatta bunun için evin dışında hizmetçiye özel ayrı bir tuvalet yaptıran beyaz kadınlarla, onların çocuklarına annelik yapan, yemeklerini ve temizliğini yapan siyahi yardımcılarının iç içe ama aynı zamanda uzak yaşamlarının etkileyici hikayesi.

    aibileen ile mae mobley'in ilişkisi en dokunaklı anlardı benim için, bakıcılığını yaptığı küçük kızı öz annesinden daha çok sevmesi, daha çok değer vermesi..küçük kıza her fırsatta özel olduğunu hissetirmesi,o içten gelen sevgisi... kendi öz evladını ırkçı ayrımcılık yüzünden kaybeden bu kocaman yürekli, 17 beyaz çocuk yetiştirmiş kadının hikayesi asıl etkileyici olan bu hüznün yansımasıydı... gümüş çatal bıçak takımını çalmakla suçlandıktan sonra aibileen evi terk ederken, mae'nin minik elleriyle cama vurarak ''gitme'' diye ağlaması ve aibileen'in yolun sonuna kadar gidişini izlerken gözlerin dolup taşmaması mümkün değil, akabinde mary j. blige'nin the living proof yorumuyla hiç süphesiz daha da vurucu etki yaratmıştır filmin sonu.

    ''you're my real mama,aibee''

    --- spoiler ---

    edit: bir düzeltme viola davis'e en iyi yardımcı kadın oyuncu ödülünü uygun görmüşüm ama kendisi en iyi kadın oyuncu kategorisinde adaydır.shame on me.
164 entry daha
hesabın var mı? giriş yap