darbareye eli

• belki o an sadece masumca söylenen bir yalanın, bir sürü insanın hayatını değiştirmesi üzerine bir film. yalanı yalanlarla örtmeye çalışmak da domino taşlarının birbirini devirmesi gibi, olayları daha içinden çıkılmaz hale getiriyor. insan bunu izlerken, acaba benim de söylediğim 'beyaz bir yalan' bu kadar şeyi etkilemiş midir diye düşünmeden edemiyor. filmde geçen muhteşem bir cümle ise;
  
  'besser ein ende mit schrecken als ein schrecken ohne ende' yani;
  
  'korkunç bir son, sonsuz bir korkudan daha iyidir.'