orospu çocuğu emlakçı

• bir yaşanmış hikaye de benden gelsin:
  
  üniversite zamanlarında 3 arkadaş ev kiralamak isterler. caddeler, sokaklar yaz sıcağında dur durak bilmeden aşındırılır kafalar yukarıya bakmaktan tutulacak hale gelir. en sonunda uygun bir yerde uygun bir ev bulunur. numara alınır ev sahibi aranır.
  
  + iyi akşamlar biz ev ilanı için aramıştık 3 erkek öğrenciyiz kiralıktır yazmışsınız?
  - evet kiralık aylık 400 den vermeyi düşünüyoruz yakıt dahil değil yakıtla beraber 550 ye falan denk gelir.
  + tamam bize uygun bir görüşsek olur mu?
  - yanlız benim eşime sormam lazım kendisi burada değil şu an daha sonra arasanız?
  + tamam biz bir kaç saat sonra yine arayalım.
  - iyi akşamlar.
  
  denir ve telefon kapatılır. akşama tekrar aranır ev sahibinin eşi evi emlakçıya verdiğini sabah ta emlakçıya gelmemizi ister. sabah olur emlakçıya gidilir bizimle emlakçıda görüşecek olan ev sahibi tenezzül edip gelmemiştir bile. emlakçı ile konuşmaya başlanır:
  
  + iyi günler kolay gelsin, biz şu mahalledeki şu ev için gelmiştik ev sahibi buraya gelmemizi istemişti de??
  - gençler şimdi o ev hakkında konuşuyorduk biz de, buradaki 3 arkadaş ta aynı evi istiyor. (3 gerzek kızı gösteriyor ev sahibi onları da emlakçıya çağırmış.)
  + valla biz ev sahibi ile 400 den konuşmuştuk.
  - olabilir o dündü, siz erkeksiniz üstelik (amk erkek öğrenciler ölsün zaten eve çıkamasınlar!) ben de az önce ev sahibi ile konuştum size fiyat 500 oldu, evi tutacaksınız tutun, yoksa evi 400 e kızlara vericem.
  + kızlara niye 400 ??
  - e onlar daha az pisletiyorlar evi, gürültü çıkarmıyorlar daha iyi anlaşıyoruz v.s.
  
  ev sahibine de emlakçıya da söverek emlakçıdan çıkılır.