içimden şu zalim şüpheyi kaldır

• ismet özel'in içimizdeki yangınları söndüren, bizi ses sahibi kılan şiiri. öyle bir şiirdir ki bu güzelliği isminden başlar ve insanı fazlasıyla çaresiz bırakır.
  
  hayatı tanımaktan fazlasıyla yorgun düşüren mısraları vardır meselâ:
  
  ''çünkü dargın havsalamın
  gücü yok bazı şeyleri taşımaya.
  önce kalbim lanete çarpa çarpa gümrah
  sonra kalbim gümrah ırmakları tanımaktan kaygulu''
  
  kabulleniş vardır, insana dair en güzel analizlerden biri belki de:
  
  ''insanlar
  hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır''
  
  çaresizlik vardır, cümlelerin yetmediği cevaplar:
  
  nicedir kavrayamam haller içinde halim
  demiri bir hecenin sıcağında eriyor iken gördüm
  
  umut vardır, küçük bir kıvrımdan, tek bir harften bütün cümleleri anlamlandıracak, her şeye hazır bir hâl vardır:
  
  ''ağzının bir kıvrımından cesaret bularak
  sen ol küçük bir kıvrımdan, bir heceden
  bir harfin başlattığı yangın ile söndür''