fight club

• filmi izlemeyenler için çok ciddi spolier içerir. yok abi sana demedim, sen zaten kitabı herkesten önce okudun. lotr, game of thrones filan. evet, kitaptan çok farklı abi yaa, hiç bi şeyi aktarmamışlar filme. abime bi çay verin. geç abim, buyur. evet abi, hıhı, evet. anasını sikmişler kitabın beyazperdeye aktarıcam diye. ..ya abi hiç sorma, o konuda ben de çok kırgınım çak abiye. sen git kapitalizmi hicvet, anasını sik; sonra milyon baloncuğa senaryo yaptır hicivnameden.
  
  bakim, hah okumayı bıraktı galiba. bu pezevengi savuşturduğuma göre asıl konuma döneyim. filmi sinemada izleyen şanslı azınlıktanım. yaşım 13-14 filanken anansiki dövüş filmi diye çığlık çığlığa girmiştim sinemaya. tabii film temelinde dövüş olsa da pek beklediğim formatta değildi. işin asıl dramatik tarafı, yanımda da birader var. çocuk 10 ya da 11 yaşında. aslında şimdi düşünüyorum da ne bileyim +16 filan bi film olması lazım sanki fayt kılabın. öhm, neyse. filmin, kitabın başyapıt olması haricinde bir de üstüne ergenliğimin en yoğun testesteronlu döneminde izlemiş olmamın tezahürü büyük oldu haliyle. hala bile ara ara aklıma geliyor fayt kılab kurmak. sayısız denemeden sonra anladım ki bizim memlekette kurulmaz bu fayt kılab.
  
  geçen gün bir sözlük arkadaşımla ip tespit etmek, evden aldırmak filan diye bi meselede geyik yapıyorken birden moda girdim. birilerini daha kapitalist düzenden kurtarmalıydım. "ne olmak istiyordun ha adamım. ne olmak istiyordun. eğer 4 hafta içinde ne olmak istiyorsan, ne yapmak istemişsen de yapamamışsan, o yönde bir adım atmzsan ve dostum tanrı şahidimdir ki en ufak bir adım dahi atmazsan, geleceğim ve böbreğini çalacağım. ip adresini tespit ettim" diye mesaj attım buna. "ya benim öyle hayalim filan yok ya. allah'a çok şükür memnunum halimden. hem gel çay demleriz" diye cevapladı lan. böyle tepki alınca kapitalizmi yıkma planlarımdan da bahsedemedim. tevekkülden bahsettim. şükretmek lazım yani, ne halde insanlar var sonuçta.
  
  sonra dedim bu böyle olmayacak. toplum buna hazır değil. gideyim de bar çıkışı kendi kendimi döveyim, soran olursa "bu benle tahir'in arasında" deyip şizofrenimle ilgili ufak tüyolarla insnaların meraklarını cezbeder ve cemaatçiler gibi "kardeş akşam kaavede sohbet var. geliyorsun di mi?" filan diyerek yürürüm dedim. 4 gün gece gündüz dövdüm kendimi de bi allah'ın kulu da yiğenim neyin var demedi ya lan. sonra ağız burun çarşı pazara dönmüş eve giderken bi abi çevirdi, yiğenim ne oldu sana dedi. abinin samimiyeti beni benden aldı. bütün planlarımı, kulübü nasıl işleteceğimi filan anlattım. büyük bir dikkatle dinledi beni de "la olum değer mi la bi tane kulüp için. anlıyorum delikanlı adamsın, kanın kaynıyor ama artık ekmeğini eline almanın, ev yuva kurmanın zamanı gelmedi mi yiğenim?" dedi.
  
  adama hak verdim, takside girdim lan. bir antikapitalist kahramanı daha doğmadan öldürdüler amına koyim.