cem kerman

• babalarımız arkadaş olduğu için tanırdım ama yaşça benden büyük olduğu için çok muhabbetim olmamıştı, edirne ali paşa çarşısında dükkanları vardı^*92'de çarşı yanınca hemen çarşinın dışındaki dükkanda babası işine devam etti. küçükken hatırlıyorum ailecek bir edirne turu (selimiye, bayezid külliyesi ve ismini hatırlamadığım birkaç cami, türbe daha) yapmıştık, cem abim de yanımızdaydı. abisi ve kendisi bana babam tarafından hep örnek gösterilirdi, ne kadar başarılı oldukları, ne kadar idealist oldukları, abisinin yanlış hatırlamıyorsam new york'ta genetik üzerine çalıştığı (doktorasını yapmaya gidip çalışmalarına devam etmişti sonra), kendisinin tamamen idealist bir kararla polis olmayı seçtiği...
  ailesine baş sağlığı dilemek için selimiye'den kalkan cenazesinde bulunduğumuz sıra, babasının bizi görüp hiçbir şey olmamış gibi davranması (kıpkırmızı gözlerine rağmen), biz başın sağolsun bile diyemeden, benim ne yaptığımı; nasıl olduğumu sorması ve başınız sağolsun dediğimizde de inna lillah ve inna ileyhi raciun ^* diyerek bize cevap vermesi... allah gani gani rahmet eylesin cem abi.