fight club

• ikeanin gullu perdeleri var karsimda su an, turkuaz renkli kagit masa lambam, yves roche marka el kremi, depottan aldigim cicekli bardak altligi, bilgisayarim philips marka ve tam masanin bi kosesinde sarjda olan tabletim duruyo..
  
  bu filmi ne kadar sevdigimi uzun suredir yazamadim.. piyasaya dustu cunku.. piyasaya dusen bi seyi seversem ben de piyasa olucam gibi geliyo.. kedileri de o yuzden sevmedigimi iddia ederim.. kedi seven tiplerin yavsakligindan ve abartmalarindan oturu..
  
  fight club bizim donemlerin, 90larda cocuk olanlarin utopyasiydi.. herseye siktir cekebilen tasakli adamlar, erkek denen turun en derinine inmis genlerinde kodlu o siddeti dibine kadar yasayan abiler, kurallari belli bi gizli gruba uyeligi kabul edilen "sansli" herifler..
  
  marla singerli nicklerle dolmustu her yer o zamanlar.. tabii ki, kimse memesini bi erkege muayene ayaginda elletmeye cearet edemezdi o lise caglarinda ama, cok karizmatikti o kadin.. sigara icisi, tuylu kiyafetleri vs.
  
  ben bu filmi sevdigimi soylemekten senelerce korkarken, zaman oyle cabuk gecti ve bu film retro oldu! nerdeyse 20 senelik film oldu..
  
  pixies where is my mind, matrix ve hatta brad pitt bile eski olmaya basladilar.. fight club bile tarih oldu..
  
  benden sonra gelen hic bi nesil bu filmden ilham alamicak.. ancak ozenicekler ancak vay anasini dicekler film bitince.. ama hic biri, evlerinin oldugu o ara sokakta bile haril haril starbaks acilirken, temizlikcisinden doktoruna annesi ne is yaparsa yapsin elinde iphone tasirken hic birisi benim zamanimin gencleri gibi iclerinden bi an "lan siktir etsem herseyi, istedigimi yapsam" diyemicek..
  
  simdiki zamanin cocuklari uzerindeki baski oyle buyuk ki, oyle zor bi disariya oynama hali var ki, o kadar cok cabuk buyuduler ki, bu filmin ozunde olan utopyaya kisa sureligine olsa bile inanma luksleri yok artik..
  
  degil noel babaya inanmak, gece tirnak kesince seytanin geliceginden korkmak, benim bu 30uma yaklasmis halimden daha cok "bilgililer" yarim yasimdakiler..
  
  fight clubi annemle sinemada izlemistim, o gun pizza hut in sinirsiz gunuydu.. cuma gunu.. hayatimda ilk defa iki filme arka arkaya girmistim.. fight club ve matrix..
  
  ondan 3 4 gun sonra hayatimin en aci olayini yasadim.. ondan sonrasi hep uzuntu aci derin bi melankoliyle gecti.. simdi geriye donup bakinca, o 10lu yaslarimdaki saf bi baskaldirisi goruyorum..
  
  umutla alinmayan kiyafetlere, cdcalara bakipsinema cikisinda; sacimi ilk defa dert etmeden sokakta yurumustum.. cunku sacim cok kabarirdi o zamanlar, gozum de hafif sehlaydi.. herkes dalga gecerdi.. o gun biraktim bu isleri..
  
  bu filmden boyle etkilenen tek ben degilim.. o donemin filmleri bi baskaydi.. az film vardi, az sinema vardi, az film izleme imkani vardi.. az ama ozdu..
  
  sonra hersey gibi sinemanin da boku cikti.. korkarim, benim kisisel hayat hikayeme benzedi 2000li yillar.. gostermelik hayatlar, gizlenmeye calisan bi aci ve ne bok yiyecegini bilmemezlik.
  
  bizim donemimize bu kadar etki yapan bi film daha vardir ; agir roman..
  
  nedense simdinin 20- 30 yas arasi gencleri, agir romani da ayni icsellestirmeyle kisisellestirmistir.. hayatinda dovusmemis, agzina hap koymamis, orospu gormemis adamlar bu iki filmle aydinlanmamislardir belki ama, karakterlerinde iz birakmistir bu iki film hepimizin..
  
  en basta dedigim gibi, bi tyler durden olamadim tabii.. sisteme siktir cekip bina patlatamadim.. bilakis filmde tasak gecilen herseyin kolesiyim.. ikeadan tut calvin kleindan cik..ama, bi gun ikea perdem, icinde resimlerimin oldugu iphoneum ve ruh sagligim arasinda kalsam kesinlikle ilkini siktir eder ikinciyi secerim.. ve inanin bana, gunumuzde bunu yapacak cok az adam var.. oyle pis bi bagimlilik ve oyle gostermelik ki hersey artik, bundan baskasini gormemis olanlar icin, bi sekilde baska degerlerin varligina aymamis olanlar icin ilk secenek tek cikar yol..
  
  david fincher en edepsiz ve vandal filmlerden birini yaparak, bi donemin genclerini yola getirdi aslinda..
  
  bu da boyle bi analizimdir..