ağlayarak uyanmak

• benim için telekinetik, metafizik tarzı bir rüyanın sonunda olur. kesinlikle ağlayarak uyandığım rüyalardan ürkerim . çünkü belli bir zaman sonra aynı rüyadaki gibi gerçekleşir. nerdeyse. ağlama şeklim repliklerim bile aynıdır .
  
  kabustan çıkılmış kabusun uzantıları hayatın gerçek akışına alınmış olur. bir tedirginlik, kötü şeyler olacak beklentisi karnınızda bir tohum olarak yerleşir. büyür de büyür.
  
  "amca" dedim "seni rüyamda ölmüş gördüm çok ağladım." "ömrümü uzatmışsın yeğen" dedi. daha 30 larında taptaze gencecik idi. 3 hafta sürmedi ben rüyayı tabutunun başında yeniden yaşamış idim.
  
  eğer sürekli böyle bir uyanma şekliniz varsa genel olarak sıkıntılı depresif bir şeyler aranması gerekir. ya hayatınızda ya da çocukluğunuzun kapatılmamış hesaplarında. kendinizi en iyi kendiniz bilirsiniz teşhisi koymak, tedavi ya da olayı benim gibi doğaüstü şeylere bağlamak mümkün. ama sonuçta ağlayarak üstüne üstlük iç çeke çeke ağlayarak uyanmak dünyanın en rezil şeyi.