çiçek abbas

• en efsane sahnesi abbas'ın dolmuşunu kaybettikten sonra tefeciyle konuştuğu sahnedir.
  
  ((dönence))
  
  - evet abbascan çok bekledim olmadı.
  
  + ee.
  
  - ee'si şu canım; minibüsü verirken de söyledim kıyıda köşede paran yok, zengin baban yok, parası olmayana kim borç verir?
  
  + çalışırım muavinlik yaparım, hamallık yaparım.
  
  - hah olmaz abbas babam, bunlarla ancak karın doyar. motor yok, tekerlek yok. hiç hamallık yaparak minibüs alan adam gördün mü? hı?
  
  + necdet abi, çaresiz kalmışım. ne yapacağımı şaşırmışım. bu yetim hakkıdır necdet abi.
  
  - ben yetim hakkı yemiyorum ki. yalnız sen değilsin. şurada bonosunu ödemeyen bir sürü şoför var. ben mi batayım abbas? ha ?
  
  + vur abi. nolur, bu kaçıncı? ben anamdan doğdum doğalı ensemden tokat eksik olmadı.
  
  - bak abbas; protesto oldun, mahkemeye versem sürünürsün. atarlar içeri. ben sana iyilik ediyorum. minibüs zaten benim üstümeydi. şimdiye kadar ödediklerin ancak dört teker parası eder.
  
  + ulan felek. kahpe misin değil misin bilmem ama benden yana değilsin. kör olasın.
  
  ((dönence))