je t'aime

• lara fabian'dan olduğunda yavan gibi görünse de çok yakıcı bir haykırıştır je t'aime...
  dudakların birleşiyor olmasıdır belki bu sözü bu kadar etkileyici, bu kadar erotik ve bu kadar acı verici yapan. yalnızlıkları ile başbaşa olan dudakların kendi çaplarında birleşmesi, sözün altında yatan koca bir buzdağına şekil vermekte, buzdan hayal heykelcikleri ortaya koymaktadır.
  
  her je t'aime, bir hayale dayanır, her je t'aime bir teslimdir, duruluştur. 24 saatleri geride bırakmanın verdiği eskimişlik duygusundan arındırır insanı. arındıkça hafifleyen ruhtur aslında haykıran. aksoley^* gibi tanımlamak gerekirse; azgın ve tuzlu sular devasa şelalelerden derin sonsuzluğa döküldükçe çılgınlığına yitik ruhların kesif aromasını katmış onlarca deniz yıldızı battığı için ayaklarından sızan kanı saklamaya çalışan sirenenin sesindeki tılsımla kendinden geçen her bir denizcinin göğsündeki safinaz dövmesinde yatan eşsiz rüyadan uyanış anındaki ağlak ve çocuksu çığlıkla eşdeğer bir sızlamadır je t'aime.
  
  uyanmak isterdim...