devlet

• insan topluluklarına hizmet için, insanların fevkinde bir yapı ile tasarlanarak uygulamaya konan yapı..
  
  bireylerin üstünde oluşu düzenin ikamesi için gereklidir ama "devlet" ismi ile anılan bu şey nihayetinde insanlarla yürür.. düğüm noktalarındaki, köşe başlarındaki "makam sahibi" insanlar tarafından idare edilir..
  
  yani düşüncede bir adım ilerlersek: "yönetimsel devamlılık için insandan üstün insanlar üretir.."
  
  kurallar koyar ama bunları istediği gibi manipüle edebilir, gizli kapaklı işler çevirebilir, kamu yararını göz ardı edip çeşitli kişi ve gruplara pozitif veya negatif ayrımcılık yapabilir.. kurumsal yapısı gereği taşıdığı üstünlük vasfını devam ettirebilmek için insanlara ihtiyaç duyduğundan, her insanda saklı zaafiyet, hırs, beklenti, açlık vb. duygu durumları da devletin içine sızar kolaylıkla..
  
  yani bu yanıyla devlet; yönettiği insanların ahlâkı kadar ahlâk sahibidir..
  
  devrimler yapmayı düşünenlerin, sistemi ve devleti beğenmeyenlerin, yönetimle ilgili çok daha faydalı yöntemler bildiğini zannedenlerin bu açık kapıyı unutmaması faydalarına olacaktır.. devletin yönetim şeklini ve yapısını neyle değiştirirseniz değiştirin, insanların "insanî" vasıflarını besleyip onları ahlâk, vicdan ve vizyon yönünden yüksek seviyeye çıkarmadıkça temelde hiçbir şeyi değiştirmiş olmazsınız.. bu günün hırsızları, uğursuzları, menfaatçileri üniforma, şekil ve makam değiştirerek, farklı anlayış ve tarzlarla, farklı iletişim metotlarıyla, farklı diller kullanarak işlerine devam ederler..
  
  ve fakat şu dünya denen yerde önemli olan yalnızca insandır.. insanın tekamülüdür.. ve hayalî bir takım devrim beklentilerinin ötesinde tüm gayret ve enerji insanın gelişimi için harcanmalıdır..
  
  zannediyorum ki bu savaş, kızıl, yeşil veya turuncu herhangi bir devrim yolunda sarfedeceğiniz emekten, dökeceğiniz kandan çok daha onurlu bir mücadele olsa gerektir..
  
  bu gayretin ötesindeki çaba ve arzuların tümü menfaat pisliği ile kirlenmeye ve bu uğurda çarpıtılmaya yüksek derecede yatkındır..