slaboye sertze

• dostoyevski'nin kısa bir romanı. vasya'nın iyi bir işi, çok yakın ve iyi yürekli bir arkadaşı vardır. son olarak vasya liza isimli bir kızla da nişanlanmaya karar vermiştir. sadece patronunun verdiği işi biraz aksatmıştır. bunun dışında hayatta hiç sorunu yoktur. hatta lizaya ve arkadaşı arkadiy'e sahip olduğu için mutluluktan uçmaktadır. ancak bu uçma olayı, sonradan biraz fazla olmuş ve zavallı vasya kafayı sıyırmıştır.
  
  roman hayatında her şeyin yolunda gitmesine rağmen, bir insanın delirebileceğini gözler önüne serer. insanı düşündürüyor gerçekten. "hayatta gerçekten her şeyi olan bir insan neden hala mutsuzdur, neden mutlu olmayı becerememektedir?" sorusunu soruyorsunuz kitabın sonunda. mutlu olunca mutsuzluğun kıymetini anlatıyor sanki kitap.
  
  "arkadiy kendini yatağa attı. arkadaşına güvenebilmekten uzaktı, vasya'nın her şeyi yapabileceğini biliyordu. af dilemek mi? kimden? ne için? iş bunda değildir. bütün iş şundan ibaretti; vasya kendi vicdanı karşısında kendini suçlu buluyordu, öz varlığını bahtına karşı nankörlükle suçluyordu, kendine layık görmediği bu kadar büyük bir mutluluk onu ezmiş, içini altüst etmişti. nihayet, mutsuz olmak için durmadan hastalıklı biçimde bahaneler arayarak harap oluyordu, kanıtı da şuydu ki, dünden beri hala olağan halini bulamamıştı. bu beklenmedik olay yüzünden hala toparlanamamıştı."