bir çocuğa yapılabilecek en büyük kötülük

• onu bu dünyaya getirmek.
  
  zaten yeterince üremişiz, bundan fazlasına gerek yok bence artık.
  ama olur mu? üremezlerse maazallah ileride hastalıkta, yaşlılıkta onlara kim bakacak?
  üremezlerse kim "ay maahmuut, düşünebiliyor musun senlen benden bir parça, onu şimdiden çok seviyorum" diye hayaller kuracak?
  ama olur mu üremezlerse, kim kendinden zayıf birine hükmetmenin zevkini tadacak?
  
  çocuk yapma mantığını anlayamıyorum, kusura bakmasınlar. onlar da benim düşüncelerimi anlamıyorlar, anlamayacaklar, anlamasınlar. çocuk yapma mantığını anlayamıyorum demeyeyim, yapma sebeplerini anlayamıyorum.
  
  şimdi ben hiçbir zaman çocuk sahibi olmayacağım. bunu çevremdeki insanlar kanıksadı artık. ama yeni duyanlarla başım dertte. en büyük merak konuları da şu;
  
  -aa olur mu hiç öyle şey? bunun yaşlılığı var, hastalığı var, kim bakacak sana o zaman?
  
  kim bakacak sana o zaman...
  vay be.
  çocuğu getirip de böyle pis dünyaya atacak kadar sahip olduğunuz bencilliğinizi sikeyim.
  çocuğu sevmediğiniz oradan belli.
  
  kim bakacak sana o zaman?
  ben sokaklarda ölmeyi düşünüyorum.
  doğmayan çocuğumu da sizden daha çok seviyorum.