tom a la ferme

• xavier dolan'ın en zayıf filmi olarak hafızamda yerini almıştır. film asla kötü değil. çok da iyi ama yönetmen xavier dolan olunca beklentiler çok artıyor. müzikler, renkler, açılar yine harika. peki ya hikaye?
  
  --- spoiler ---
  
  yönetmen aslında iyi bir anlatıcı. ama bu filmde asıl hikaye nedir ben anlayamadım. belki de sorun sende değil bendedir xavierciğim.
  
  homofobik bir taşralı mı?, ölüm acısı mı?, homofobik gizli eşcinsele karşı duyulan tutku mu?, bir yere ait olma arzusu mu? belki de bunların hepsini anlatmak istedin. ama blondie xavier izledim bol bol. iki saat sadece kendini çeksen yine izlerim o ayrı ama burda sinemadan bahsediyoruz değil mi? zaman zaman kendini izlemek için film yaptığını bile düşündüm film boyunca.
  (bkz: entrynin yönetmenle diyaloga dönüşmesi)
  
  film söz verdiğini yerine getiriyor. zaman zaman müziklerin ve karanlık mekanın etkisiyle gerilim hissediyorsunuz. tek mekan gerilimi sonuna kadar kullanılmış. benim için başka bir gerilim unsuru ise agathe oldu. attığı kahka, o müthiş tango sahnesinde kapıda dikilip konuşmaları dinlemesi gerilim doluydu.
  
  tango sahnesi ise filmin açılış sahnesinden sonra en etkiliyici sahneydi. tom'un güçten etkilenmesi ve kendini teslim etmesi inanılmazdı.
  
  --- spoiler ---
  
  sonuç olarak eksikleri olsa da eli yüzü düzgün bir film. çok da objektif olduğum söylenemez zira bu bebe napsa izler, yaa aslında öle değil de böle diye savunurum. izleyin, izlettirin.