tek tip insan

• kabullenemediğimiz bir kavram. hiçbirimiz "tek tip insan" kavramını bir model olarak kabul etmiyoruz.
  peki, onlardan biri olduğumuzu biliyor muyuz?
  
  size kısa bir hikaye anlatayım; bu hikayenin bazı noktalarını kendinize göre değiştirebilirsiniz...
  
  tek tip insanın bir günü:
  saat 7:00
  uyandı, yüzünü yıka, giyin. kahvaltı yaparken telefondan / diz üstü bilgisayardan haberlere, twitter'a, instagrama bak. günün konularını, gündemi incele.
  saat 8:00
  servisi / otobüsü beklerken telefondan whatsapp'a bak, selin / berke en son saat kaçta görülmüş, onu kaçırma! önemli. sonra twitter'a göz gezdir biraz daha. kimliği belirsiz ıssız twitter hesabında yeni bir şey var mı? güzel götlü / kaslı instagram kullanıcısı yeni fotoğraf eklemiş mi? vine'da komik video var mı?
  derken servis / otobüs geldi.
  saat 8:30
  yolda facebook'a bak... eski sevgilinin profili hala kapalıymış... acaba ne yapıyordu? karıyla kızla / adamla elemanla mı kırıştırıyordu? biraz da sözlük okuyayım... badilerim ne yazmış? hmmm. bastım çok kötüyü!
  en olmadı biraz kendi kıraş oynayayım...
  saat 9:00
  işe gel, kartı okutup asansöre bin / kampüse gir, fakülteye doğru yürümeye başla.
  * asistan yine yıkanmamış, leş gibi kokuyor. müdür yardımcısı bugün çok seksi. keşke daha güzel giyinseymişim...
  - bugünkü dersten nefret ediyorum, üç saat lab mı olur ya? neyse son saatte burç'la kaçar takılırız...
  saat 9:30
  haberler, sosyal medya, çay kahve sigara, arkadaşlarla geyik derken mesai / ders başlar...
  saat 12:00
  yemek arası... acaba ne yesek? ofiste / kantinde mi yesek, yoksa çıksak mı? 15 dakika düşün, arada facebook'ta online olanlara bak...
  saat 13:30
  yemek biter, mesai / ders tekrar başlar.
  oof çok sıkıldım seansı, telefon / bilgisayar kurcala, bugün twitter'da ne yazsam? ayar mı versem, atar mı yapsam, mizah mı yapsam, egzantrik bir şey mi yazsam? hükümete mi giydirsem? karşıt görüşlülerle mi taşak geçsem?
  aaaaa saat 17:00
  olmuş!
  mesai / ders bitti... yaşasın! artık evime gideyim...
  servise / otobüse bin, yolda yine telefon kurcala, kendi kıraş oyna, ona bak buna bak... derken eve gel, üzerini çıkar, varsa evcil hayvanı besle, yoksa kendini besle, yok beslenmek istemiyorsan, en önemli açlığını gider;
  twitter, instagram, facebook, sözlük, vine, youtube, tumblr, whatsapp...
  aaa saat 1:00
  uyu. telefon baş ucunda...
  
  uzun bir hikaye oldu di mi? ama aslında, bu "tek tip insan"ın hayatı. bir "hayat"tan bahsederken, kısa olmasını istemeyiz değil mi?
  en kötüsü de, farkında olmadan tek tip insan haline getiriliyor olmamız. çok daha kötüsü de, bundan zevk alıyor olmamız...