açık kaynak

• ali ve veli iki köylü, sadece çiftçilik yapıyor. biri pirinç ekiyor, biri bulgur, hem sahip oldukları topraklar buna müsait olduğundan hem de paşa keyifleri öyle istediğinden ve hiçbir zorunlulukları olmamasına rağmen her gün koca koca kazanlarda pilav yapıp dağıtıyorlar birbirlerinden bağımsız olarak.
  
  köyde üçüncü bir şahıs daha var, hiçbir sikim yapmıyor, bir gün o pilavdan yiyor, bir gün öbür pilavdan. sonra başlıyor söylenmeye yok bu pilavın yanında bir de kavurma olsaydı, yok kuru ne güzel giderdi, yok ayransız da hiç çekilmiyordu, yok papaz her gün pilav mı yermiş...
  
  ali ve veli yine iyi insanlar, bu üçüncü şahsa taleplerini neden karşılamayacaklarını ve bunun için üzgün olduklarını tatlı tatlı anlatıyorlar ve ekliyorlar eğer kendisi hayvancılıkla ve / veya tarımla uğraşıp istekleri için gereken, et, yoğurt ve bakliyatı temin ederse bunları da aynı şekilde hazırlayıp pişirip sunabileceklerini söylüyorlar. üçüncü şahıs da bir aydınlanma yaşayıp hemen bir işin ucundan tutmaya başlamıyor elbette, bugün pilavların tuzu azdı, lapa gibi şeyleri yedirdiniz, sikerim belanızı bir daha böyle olursa deyip çekip gidiyor.