a life of one's own

• sürekli ''hoaaa ben bu.'' ''yuh ama olmaz bu kadarı.'' nidaları klavyeliğinde kendi hayatınızla bağlantılar kurabileceğiniz (yani umutsuz ve dalgın ve kaygılı bir -otuza üç kala- genci iseniz), bu bağlantı ve benzerliklerin varlığı neticesinde -yok öyle kendine ait bir hayat- aslında insanların gündelik yaşamının bir noktada değil, pek çok noktanın icra ettiği çizgi üzerinde birleştiği sonucuna varabileceğiniz bir kitap.
  
  mesela ben dikkat eksikliğimin hep beynimdeki kimyasallar ile ilişkili olduğunu düşünmüştüm. halbuki şöyle bişeymiş:
  
  ''konsantrasyon eksikliğinin sırrı bana korku, suçluluk, sürekli kaçmak, saklanmak gibi geliyor - insanın o anda yaptığı şeyin onu kurtarmayacağı, başka şeylerin daha iyi olduğu hissi- daima senin yapmadığın şey en önemli şey.'' (s. 89)
  
  kendimi kurtarabileceğim bişey bulamam belki ama kandırabileceğim bişey mutlaka bulurum, özetle. o yüzden bu hunharca süren maymun iştahlılık, maymun gibi daldan dala atlamalar.
  
  bir maymun olsaydım, sürekli oyun oynardım. anamı, zevcimi, çocuğumu bitlerdim. neymiş bu insan olmanın buhranı.