the girl

• gecenin bir yarisi aklima gelen $ahsiyet...
  hatirlarim bir gun bir pub'da anfan hanimla içkilerimizi yudumlarken gozume ili$mi$ti kendisi. o anda butun benligim yok olmu$ civar koyden geçen ilk dj olmanin bana sagladigi gurur ve ego tatmini yerle yeksan olmu$tu. sadece martini devam ediyordu var olmaya hayatimda.
  eski zamanlardaydi tabi butun bunlar, oyle her adim ba$i dj yoktu dunyada. olimpiyat $ebekliklerinin du$unulmesi bile heretic olarak siniflandirilmak için yeterliydi a dostlar. ne ise demekteydim ki $ahsini ilk kez o tozlu pub'da gordugumde gozlerinde fark etmi$tim ki muzigin i$igi çinliyordu bu $ahsin en derin kuyularinda...
  içinde ve di$inda mutemadiyen rezonans içindeydi dunyasinin muziklerinden dolayi. hayran birakmi$ti beni kendisine. "$an ve $ohret"in hiçbir anlaminin olmadigini anlatmi$ti bana bir baki$la...
  o kadar istemi$tim ki zamaninda kendisine "bakin bu da var!" "$unu da bir dinleyiniz!" demeyi...
  oysa kaçip gittiydi o... murcof seslerinin arasina kari$arak... yerini austin powers theme'e dokulerek elimde soru i$aretleri birakan winamp playlistlere birakmi$ti.
  kendisiyle bir gun yeniden kar$ila$tigimda hain gf^*'lerin onun muzige eri$ememesine neden oldugunu soylemi$ti... içim yaralanmi$ti... susmu$tum. "pek iyi" demi$tim kendisine.