5 kasım 1995 izmir sel felaketi

• üzerime yıldırım düştüğü felaket. daha doğrusu bir gün öncesi sel uyarısı yapılmasıyla okullar tatil edilmişti. 1. sınıfa gidiyordum ve okulun yanı dereydi. eve doğru yürürken kullanmak zorunda olduğum yolun sol yanında evler sağ yanında geniş tarla vardı. hatırladığım kısmı şu şekil; elimde şemsiye, önümde başka bir öğrenci evine gidiyor, karşıdan bir adam bize doğru yürüyor. sonra ne olduysa aynı anda olmak suretiyle çok şiddetli bir ses, kör edici bir aydınlık ve gözlerimin kararması. parça parça hatırladığım tarlanın kenarında çamurda yatışımi adamın bana doğru koşuşu, kıza evine koş diye bağırışı, beni kucaklaması... yine hayal meyal hatırladığım şemsiyem orada kaldığı için babamın kızacağı düşüncesi... yüz metre ilerledikten sonra parkın içinde adam birisine çocuğu tanıyor musunuz diye sordu ve annem de düşen yıldırım üzerine korkarım diye beni almaya okula koşuyormuş ve parkta beni görünce ne hissetti bilmiyorum bile. ben saatler sonra uyandım, bu arada doktora falan götürmüşler arabayla, üzerime ptt binasının paratonerinden seken yıldırım düşmüş. hala her sağanakta açık alandan, ağaç altından, paratoner yakınlarndan korkarım ve şemsiyeden nefret ederim.