kürt

• kürt bir baba ve türk bir anneden olan bir babam, arap anne ve babadan olan da bir annem var. kendimi hayatım boyunca ismimden başka herhangi bir şeyle tanımlamadım. bütün bu aidiyetlerin iyiliği ya da kötülüğüne dair herhangi bir bilinçle büyütülmedim.
  
  babam bir dönem milli takımda da görev alan profesyonel futbolcuydu. iyi bir eğitim aldım, küçük yaşta ingilizce öğrenmeye başladım, antalya'da büyüdüm, elektrik mühendisi oldum, istanbul'da yalnız yaşamam ailem tarafından desteklendi, çalıştığım şirkete ortak oldum, çok kıymetli insanlarla dolu bir arkadaş çevrem var, yurtdışına tatillere gidiyoruz, erkek kardeşlerim başarılı ve entelektüel, birisi iki dil bilen kariyeri parlak bir makine mühendisi, diğeri profesyonel olarak basketbol oynayıp burs alıyor.
  
  bütün bunları neden anlattım? çünkü o göğsünüzü gere gere, "benim de kürt arkadaşlarım var" dediğiniz o "kürt arkadaş" benim işte. tam da istediğiniz formdayım, adeta sizden biriyim, hiç de kürde benzemiyorum, şivem ne biçim düzgün, hiç öyle esmer, kavruk, ecüş bücüş bir tip değilim. hatta sizi üzmek istemem ama türkçeye pek çoğunuzdan daha hakimim. ilkokulda her sabah varlığımı türk varlığına sorunsuzca armağan etmişliğim var, onca hukukumuz var yani, allahınız var beni bağrınıza bastınız.
  
  bir yeri referans gösterirken, "ya oralar biraz karışık, (kısık sesle) kürtler var oralarda, hiç şeyapma istersen" diye kendinizce hırsızı, uğursuzu "kürt" olarak tanımladınız. "öyle mi ben de kürdüm" dediğim zaman, "ay vallahii hiç benzemiyorsun. arnavut desen belki :)))))))))))))" diye beni kürt olamayacak kadar arnavut'a benzemekle ödüllendirdiniz. ölen çocuk kürt olduğu zaman vicdanlarınızdaki boşluğu gördüm, görmemek için kafamı o beğenmediğiniz şivesi bozuk çocuklara çevirdim, belki bilmezsiniz gözleri çok güzel.
  
  diyeceğim o ki ben ailemden sadece insan olmayı, onurlu olmayı öğrenmiştim; beni siz kafama vura vura kürtleştirdiniz, ellerinize sağlık.