bağlaç olan de ve ki ayrı yazılır

• de' nin yazımı;
  
  cümleden çıkarıldığında anlam bozuluyorsa de bitişik, bozulmuyorsa ayrı yazılır. bu kadar basit. derseniz ki cümleden çıkardığımda anlamın bozulup bozulmadığını anlayamıyorum, o zaman biraz daha geriye gidip daha temelden bir eğitim almanız gerekiyor.
  
  ki' nin yazımı;
  
  çok basit bir olaydır. her şeyden önce ki ayrı yazılmışsa zaten bağlaçtır. sıfat yapan -ki ve zamir yapan -ki'yi karıştırmamak içinse basit bir kaide(kural dğeil, her zaman geçerli değil ama çoğunlukla bunu bilerek ayırabilirsiniz cümledeki ki' nin ne amaçla kullanıldığını) vardır. eğer -ki eki kelimeye -daki -deki... şeklinde ekleniyorsa sıfat, -ımki -imki... şeklinde ekleniyorsa zamirdir.
  yalnız oysaki, halbuki, mademki, meğerki, sanki bağlaç oldukları halde -ki ayrı yazılmaz. bu 5 bağlacı ezberlemek gerekir.
  
  şimdi örnekler:
  sendeki kalem, ondaki kitap (-daki -deki ... sıfattır. ayrıca sıfat zaten ismi nitelemek zorunda olduğundan devamında bir isim gelmelidir.)
  seninki, benimki, onunki (-ımki, inki ... zamir)
  gelsin ki dövelim (ayrı yazıldığı için bağlaçtır. ama istisnaları unutmamak gerekir oysaki, halbuki, mademki, meğerki, sanki bağlaç oldukları halde bitişik yazılır.)
  
  derseniz ki bir yazı yazarken kullandığımız -ki ekinin bağlaç olup olmadığına nasıl karar vereceğiz, o durumlarda -ki ekini cümleden çıkardığınızda anlam bozulmuyorsa bağlaçtır ve ayrı yazmanız gerekir. tabii yine istisnaları(5 bağlacı) unutmamak kaydıyla. anlam bozuluyorsa demek ki -ki ekiniz ya sıfat ya da zamirdir. hangisi olduğunu anlamak için de yukarıda belirttiğim basit kural yeterli olacaktır.
  
  (bkz: selçuk yeşilbağ)